Olijfje

Ze ligt gewoon bij me, zodra ik op de bank lig, benen over elkaar, dan zie ik haar zo kijken, mag ik? Mag ik alstublieft? En dan leg ik mijn benen naast elkaar, en ja hoor dan hup springt ze op mijn schoot. Ik heb het over Olijfje mijn poes, die we 16,5 jaar geleden uit het asiel gehaald hebben. Ze had het nooit zo op mij, in het begin wel, zij was degene die naar mij toe liep toen ik daar samen met mijn vriend in de ruimte stond, waar allerlei katten zaten. Ze hadden net eten gehad, maar Olijfje had alleen maar belangstelling voor mij. Ik tilde haar op, en ze kroop in mijn nek. We gingen eigenlijk voor een rood katje, maar zo’n lief ding kun je toch niet terug zetten, en dan op zoek gaan naar een ander?

mijn jongste en Olijf echt uitzonderlijk

Zoals ik al schreef ze had het nooit zo op mij, ik denk nadat de kinderen kwamen of zo, mijn andere poes Tijgertje, die was een allermans vriendinnetje, en sliep ook regelmatig bij de kinderen op bed. Olijf lag altijd bij mijn vriend

Tot vorig jaar. Ik was door mijn hernia operatie gekluisterd aan mijn bed, en Olijf hield de wacht, ze lag zo lief bij me, net als Tijger dat na mijn eerste operatie in 2011 deed. Ze liet zich door me aaien en knuffelen, en dat is tot de dag van vandaag nog steeds. Het is zelfs zo erg dat wanneer ik wat typ, en mevrouw is in de buurt, zij op mijn laptop gaat zitten, en ik geen woord meer kan typen. 

Ze heeft een leven als een koningin, en dat hoort ook zo, je moet goed zijn voor een ieder, die je verzorgd en die dichtbij je staan. Tenminste die hebben voor mij de hoogste prioriteit.

En hebben jullie ook een huisdier, en hebben jullie er ook een speciale band mee?