Je kunt mijn rug op #2

Wat vooraf ging: Je kunt mijn rug op #1.

Soms weet je niet wanneer iets begint, het sluimert ergens en je geeft er geen aandacht aan. Misschien is het begonnen na de geboorte van mijn jongste zoon in 2006. Ik zat daarvoor al op fitness, wat ik op een lager pitje had gezet toen ik steeds dikker werd en de bevalling steeds meer in zicht kwam. Maar na mijn bevalling begon ik ook weer met fitness. Ik merkte dat ik bij het wegdrukken van gewicht bij mijn rechter voet, een pijnscheut voelde. Als ik mijn oudste naar bed bracht, hij had een hoogslaper, bemerkte ik dat ik pijn kreeg aan mijn voet als ik op het trappetje stond, als ik mijn laarzen aan deed, voelde mijn voet bekneld, en dan wist ik niet hoe snel ik mijn laars uit moest trekken. Hoe vaak ik op mijn werk op een schoen of laars liep, of allebei uit, is ontelbaar. Thuis hield ik het wel vol op mijn sloffen.

De dokter verwees mij naar een podoloog, en daar kreeg ik een zooltje voor tussen mijn tenen. Dat zou de pijn wel opheffen, waarschijnlijk iets ontstoken daar. Het zooltje hielp niet en al snel had ik meer last dan gemak van het zooltje dus hup weg ermee.

We schrijven september 2007. Er waren wat strubbelingen op het werk, en ik was ziek. Na een heftig telefoongesprek met een collega, werd ik thuis zo boos en zo gefrustreerd, dat het in mijn rug schoot. Zomaar voor het eerst. Het was bij lange na niet te vergelijken met wat ik later zou hebben, maar dit was het begin denk ik nu. Gelukkig was de pijn al na een aantal dagen minder, en na een week had ik geen last meer. Wel was mijn voet steeds pijnlijker aan het worden, maar ik dacht dat het aan mijn schoenen lag.

Het begin van het wii tijdperk maar nu even relaxen

In oktober 2008 kochten we een Wii Balance bord. Ik had dat op tv gezien, en dat leek mij wel wat. Ik was weer gestopt met fitness, en nu was ik echt een paar keer in de week bezig met de Balance bord. Ik lette ook op mijn eten, ik was na de bevalling toch wat dikker gebleven dan ik wilde en dankzij mijn nieuwe eetpatroon (minder cola, 6 keer per dag eten ipv twee keer per dag) en oefeningen viel ik per week wel een kilo af. Vooral dat Viritueel hoepelen, zorgde voor een enorme gespierde buik. Mijn collega’s viel het op dat ik steeds slanker werd. Dat kwam ook omdat ze mij maar een keer in de week twee dagen zagen, en dan valt zoiets natuurlijk op. Ik deed bijna alle oefeningen op de Wii Balance board. Het schansspringen vond ik leuk, maar was ook goed voor mijn billen. Het skiën, maar ook het touwlopen. Elke dag of toch wel zo’n 3-4 keer in de week, deed ik trouw mijn oefeningen en dat was mij ook goed aan te zien, ik werd dunner en gespierder.

Ook stond ik voor de Wii te hardlopen. Gelukkig hebben wij de woonkamer boven, zodat niemand hoefde te zien wat ik allemaal voor de televisie deed. Dat hardlopen voor de televisie ging steeds beter, en ik hield het steeds langer vol, totdat daar geen uitdaging meer in zat en ik besloot om het buiten maar te gaan proberen.

Volgende keer: Hardlopen buiten en een groot verdriet