Ja welk nummer zal ik hier vandaag neerzetten, ik weet het even niet.
Gister was een redelijk mooie dag en terrassen dag in Almere… En jaaaa dan zijn mijn vriend en ondergetekende van de partij. Voor €3,50 kon je een muntje kopen en met dat muntje kon je bij een tentje voor een restaurant een hapje halen… Zo aten we een hapje bij de Griek, bij proeflokaal bregje gamba aan een stokje en heerlijke saté , sushi bij Kimono en een halve hotdog bij Hudson. Voor ons stond een vrouw in de rij die zeurde om de halve broodjes en worstjes ze vond het nogal duur dan. Ik dacht, waarom sta je dan zo lang in de rij??? En als je lief voor het worstje bent wie weet word ie wel… Anyway het was heerlijk en gezellig. Lekker buiten genieten van een hapje en een drankje en van elkaar.
Vanavond gaan we lekker weer uiteten, ik hou er zo van! En daarna nog even mijn ouders bezoeken.
Ondertussen zit ik te broeden op een lekker nummer voor vandaag en het word weer eens Nederlandstalig… De tweede van de Lazy Sunday…Ik was te jong om ze toen super leuk te vinden, maar na hun comeback en eigenlijk daarvoor al begon ik de muziek lekker te vinden, ben twee keer naar een concert van hun geweest en van de week draaide mijn lief de DVD van Symphonica in Rosso… Nee geen Nick en Simon maar: Doe Maar… En nu ga ik op YouTube een leuk nummer zoeken…. Fijne Lazy Sunday😘
Deze Tag heeft Nesrin op mijn verjaardag 10 november 2015 gepubliceerd, ja deze tag wilde ik ook overnemen. Voilà hier ie ie dan, bijna een half jaar later maar he? Who Cares?
Als ik een man zou mogen zijn, al is het maar voor even, wat zou ik dan heel graag willen doen? Met vrouwen flirten, emoties blokkeren, berichten en oproepen op mijn telefoon volledig negeren. Dat doen mannen toch?
Ik zou heel graag willen weten hoe het zou voelen om een man te zijn, al is het maar voor één dag. Noem 10 dingen op die typisch alleen mannen kunnen doen of sterker gezegd die wij vrouwen niet snel zullen doen.
Hoe zou jij als man eruit willen zien? (noem een bekende man)
Ik zou er graag uit willen zien als Simon Le Bon de front man van Duran Duran, zoals ie er uit zag in the Reflex en Wild Boys, mmmmmm!!!
Hoe ziet mijn ochtend eruit?
Ik zou mij eerst lekker douchen, zorgen dat mijn haar er goed bij staat, mijn gestreken broek en shirt uit de kast trekken, en als ik beneden kom staat er vast koffie en brood klaar en is mijn lunchpakket al ingepakt.
Noem 10 dingen die jij als man zou willen doen
1. Tegen een boom plassen.
2. Ongegeneerd aan mijn jongeheer zitten, je weet wel krabben terwijl iedereen het ziet.
3. Ik zou tijdens het stappen gewoon naar een leuke vrouw stappen, zonder gedronken te hebben, ik weet immers dat vrouwen dat best wel leuk vinden.
4. Ik zou niet handtastelijk zijn, maar haar in de ogen blijven kijken, ik zou naar haar luisteren en haar begrijpen, en heel even mijn arm om haar heen slaan.
5. Een vrouw vragen om te dansen, niets is fijner dan een man die wil dansen.
6. Niet gevoelig zijn maar best wat rationeler, maar wel begrip hebben voor mijn vriendin, als ze weer eens huilt bij Ally Mc Beal omdat ze weet wat er met Billy gaat gebeuren.
7. Lekker stoeien met mijn zoons, of vissen, of fietsen of zo’n mannenweekend houden zonder mama, die dan lekker met haar vriendinnen iets leuks doet.
8. Het niet door hebben dat de kinderen naar bed moeten en dus onverstoorbaar op de bank blijven zitten en kijken naar mijn favoriete programma’s.
9. Gelijk aanschuiven naar een dag werken, genieten van het heerlijke eten wat mijn vrouw weer voor mij bereid heeft.
10. En natuurlijk zou ik willen weten hoe de sex is als man zijnde, en ik zou de beste minnaar zijn natuurlijk, ik weet hoe een vrouw werkt!!!
Wil jij de If I were a boy TAG overnemen? Laat het mij weten, vind ik leuk! Ik zou het ook zeer op prijs stellen als je Nesrin noemt en linkt in de TAG.Neem het volgende mee:
– Vertel in het kort hoe jouw ochtend eruit zou zien als man.
– Hoe zou jij als man eruit willen zien? (noem een bekende man).
– Noem 10 dingen die jij als man zou willen doen.
HEB JIJ ER OOIT OVER NAGEDACHT WAT JE ZOU WILLEN DOEN ALS JE EVEN EEN MAN ZOU ZIJN?
“Met alle respect maar wat je nu doet met je blog is natuurlijk een praatje pot,” zei hij tegen mij. Gekwetst tot in mijn kruintje, hoe durft hij, wie denkt hij dat hij is?
“Het liefst geef ik je nu een schop”, foeterde ik tegen hem. Hij moest lachen en zei: “Het doet je dus wel wat, dit trickert je.”
En eigenlijk geef ik m ook wel gelijk. Ik begon een blog om andere redenen, ik wilde uitzoeken wat goed voor mij was, gezond eten, smoothies, dat pijnstillers best vervangen kunnen worden door goede voeding omdat daar ook ontstekingsremmers in zitten. Maar heel eerlijk, toen ik daar een tijdje over geschreven had, was dat het ook wel, en het is ook niet zo dat ik daar mijn hele blog mee kan vullen, of wel? Uiteindelijk wordt het nu een soort van dagboek, waarin ik mijn verhaal vertel, soms iets aangedikt, omdat het nou eenmaal beter leest, maar verder wel altijd eerlijk.
Dat iets aangedikt was denk ik ook wel bij Prince, ik kreeg zoveel reacties als sterkte en zo, maar eigenlijk was ik de schrik allang voorbij, het ergste vind ik dat iedereen op een gegeven moment wegvalt, ik denk dat ik daar het meeste moeite mee heb. Ik denk weleens, iedereen wil heel oud worden, maar hoe leuk is het om heel oud te zijn als een ieder die je dierbaar is, en dat al je idolen om je heen zijn verdwenen.
Het is koud vandaag en het regent, het is bijna mei, en die ene dag dat ik heerlijk in de tuin lag smaakt wel naar meer, maar helaas, we moeten nog even geduld hebben. Verder ben ik nog dommer dan een ezel. De laatste tijd heb ik weer regelmatig last van mijn rug. Het begon met het geweldige bieten rooien. Daarna ging het wel weer beter, en dacht ik verstandig te zijn om even alle ramen te lappen, niet doen dus. Sindsdien ben ik steeds aan het kwakkelen, ook met me niet lekker voelen, en daardoor heb ik mezelf eigenlijk verwaarloosd, want ik moet gewoon elke dag oefeningen doen, en niet als een bezetene, maar rustig aan.. (Dit schrijf ik ook echt voor mezelf) Daarnaast moet ik niet gaan dweilen en stofzuigen, ook al heb ik gelezen dat je eerst moet zuigen voor je stoft, jammer dan! Want van de week was het weer bingo. Ik had al weer een tijdje een zeurderige pijn, en ik ben wel weer zo verstandig om weer naar fysio te gaan, maar afgelopen week dacht ik ik ga aan de trap hangen om mijn rug uit te rekken, omdat mijn si gewricht weer geblokkeerd was. Natuurlijk had ik dat niet moeten doen, mijn hele rechte kant van mijn rug deed zo’n pijn dat ik door de grond ging toen de fysio mij masseerde. Ik slikte maar weer pijnstillers, en ben rustig aan gaan doen… Gelukkig kan ik nu zeggen, dat het weer wat beter gaat, ik voelde dat de blokkade weer is opgeheven 😉 en dat ik nu nog wat last heb daar van, maar ik kan tenminste weer normaal slapen in mijn bed en er weer normaal uit komen.
Het blijft een zwakke plek, en weet je als je je goed voelt, geestelijk en lichamelijk dan denk je het lukt wel weer, en omdat ik nu fulltime thuis ben, wil ik ook dat alles op orde en netjes is. Het voelt zo als falen of niet willen soms. Terwijl dat natuurlijk onzin is. Nu heb ik weer 3 dagen flink pijn gehad door mijn eigenwijze gedrag.
Kippenvel over mijn hele lijf, een brok in mijn keel. Slikken, slikken nu, tranen branden achter mijn oogkassen, ik knipper ze weg.
Nee, nee, niet weer een, nee, nee, nee, maar helaas, helaas heeft de man met de zeis, magere Hein, weer een legende van de aarde geplukt.
Prince, nee hij kon mij fysiek niet bekoren en zeker als puber vond ik hem niet de moeite waard. Tot totdat ik de film Purple Rain zag, tijdens muziekles, vraag me niet welk jaar het was. Ik begon zijn muziek te waarderen, bestelde bij de cd club de greatest hits cd en ik was gek op de cd Diamond and Pearls.
Als ik het nummer beautiful girl in the world hoorde dan wist ik dat het voor mij was, en zo voelde ik me dan ook.
Op deze manier gaat het snel met de sterren uit de jaren ’80, mijn tijd, en dat dat vind ik confronterend. Wat ook confronterend is is dat Prince veel pijnstillers slikte, en opeens dacht ik: in mijn slechte tijd met mijn rug slikte ik ook de dubbele dosis.
Prince hij is niet meer, maar laat ons achter met een schat aan prachtige muziek.
Ik heb zoveel leuke reacties gehad vorige week dat ik dacht: he ik breek weer even in!
Vrouwtje ligt lekker boven op het dakterras in de zon, dat is wat ze nodig had, zei ze net.
Vrouwtje is een beetje boos, ze moest gister naar het gemeentehuis om haar paspoort te verlengen, en natuurlijk moest daar ook een pasfoto voor gemaakt worden. Ze had zichzelf licht opgemaakt zag ik en ze had haar haar mooi gestyled, speciaal voor de foto. Ik dacht nog waarom zoveel moeite, als je toch je haar achter je oren moet doen, maar ik zei maar wijselijk niets.
En waar ik al bang voor was gebeurde, ik hoorde de deur open gaan en woeste voetstappen! “Belachelijk, hoorde ik haar zeggen, ik zag er zo leuk uit, en als je die foto ziet, het is verschrikkelijk! Het lijkt wel een profiel foto van opsporingsverzocht! Dat ene oog hangt, die lelijke lijnen bij mijn neus en mond, jeetje wat een kop! Oké ik app het je wel”
Natuurlijk was ik nieuwsgierig geworden naar de foto en dus liep ik over het bureau om de foto te bekijken. Omg dacht ik daar staat ze nou niet echt florissant op. Maar ja dat zal ik haar niet vertellen natuurlijk dat weet ze zelf al wel.
Ondertussen hoorde ik haar doorratelen aan de telefoon: “als die douanebeambte die kop van mij zien dan doen ze het spontaan in hun broek van angst” Ik hoorde de vrouw aan de andere kant vreselijk lachen.
Het vrouwtje moest opeens ook lachen toen ze zei: “Van het uiterlijk moeten ik het dan niet hebben, maar als ik mijn paspoort laat zien en er een goede mop bij vertel misschien dat de douanebeambten dan ook kunnen lachen”
de eerste foto komt op haar pasfoto en de tweede foto heeft ze vlak daarna thuis gemaakt
Nu weet ik niet of ze blij is dat ik ze post😂😂😂😂 boeiend!!!
Hij zat in groep 1 toen ik het 10 minuten gesprekje met zijn juf had.
“Hij kan het wel maar hij doet het niet als hij geen zin heeft” Dat klinkt echt als mijn oudste zoon. “Hij is heel creatief, maar nu moest hij voor pasen een kuikentje plakken met stukjes crêpepapier, en moet je kijken hoe het er uitziet” de juf liet een kuikentje zien die met geel crêpepapier gemaakt was, oke de vorm was niet helemaal je van het, maar als je mijn creatieve vaardigheden er naast legt, is dit werkelijk heel knap en vooral netjes gedaan, ik zag nergens lijmresten of zo, of een doorzichtig crêpepapiertje omdat de lijm er in opgehoopt was. “Als hij niet beter zijn best doet, dan gaat hij onder zijn niveau werken, want hij kan meer dan hij laat zien” Huh dat zinnetje heb ik zelf ook zo vaak gehoord, maar dan in de zij vorm. Voor de duidelijkheid hij was toen 4 of 5 jaar oud.
Mijn jongste zoon kreeg op de peuterschool al een LVS toets, konden ze zien op welk niveau hij zat. Op de basisschool leren ze niet meer om veters te strikken, maar worden ze al gelijk klaargestoomd voor rekenen en taal. Spelen mag maar niet te lang.
In groep 5 vond de meester van mijn oudste zoon dat hij nog erg speels was. Duhhuh, zijn vader is nog steeds speels, zijn moeder trouwens ook. Mijn zoon is nog steeds speels, hij speelt liever op zijn playstation, of een potje voetbal dan dat ie leert. Hij doet het wel, maar het liefst zo min mogelijk. Ik herken dat wel. Laatst vond ik een briefje die ik aan mijn moeder had geschreven in mijn eindexamen jaar: Mam, ik ga naar het strand, ik heb mijn boeken mee, dus ik ga daar ook leren.
Er word maar gehamerd al vanaf de basisschool dat ze moeten presteren, leren leren en nog eens leren. Waarom? Niet om het kind hoor, maar om de cijfers die er dan weer gerapporteerd kan worden aan het ministerie van onderwijs. En zo kunnen de ouders weer op internet kijken hoe de school die ze in gedachten hebben voor hun kind scoort.
Vandaag las ik in het nieuws dat er door het sociale leenstelsel in het hoger onderwijs 10.700 studenten per jaar minder gaan studeren. Natuurlijk is het van de zotte dat straks het studeren alleen maar voor de rijken is, dat moet zeker niet mogen, een ieder met talent moet gelijke kansen hebben. Aan de andere kant moet je ook eerlijk zijn, hoeveel chirurgen, rechters, ministers heb je eigenlijk nodig? Er zijn zat afgestudeerden die nooit aan een baan komen.
Als je afgestudeerd bent houdt het nog niet in dat je ook echt daadwerkelijk talentvol bent in wat je in theorie geleerd hebt, het is tenslotte maar een papiertje.
Daarom zeg ik tegen mijn zoons, doe wat je leuk vind, bouw dat verder uit en laat je niet door iets of iemand tegenhouden, de praktijk zal het immers leren.
Wat was ik net verbaasd toen ik op mijn site kwam, allemaal reacties op een Blog waar ik zelf geen weet van had. Ik kon het niet geloven dat mijn lieve poes Olijf, dit allemaal voor elkaar gebokst heeft. Hoe ze het gedaan heeft geen idee, maar ze heeft het maar mooi gedaan.
Vandaag een Lazy Sunday met een pannenkoek Challenge. Deze keer foto’s uit Italie uit 2012. Wij zaten op een camping met heel veel landgenoten. Toen wij in het begin daar vakantie vierden waren er niet zo heel veel nederlanders, maar de laatste jaren werden het er steeds meer. En nee mijn landgenoten zijn niet echt chique op vakantie zal ik maar zeggen. Ze zijn tegenwoordig nogal aanwezig. Ik weet nog dat ik vroeger met mijn ouders naar Italie ging en dat nederlanders graag geziene gasten waren, nou daar is de laatste jaren niet veel meer van over gebleven. Ze hebben een hoog Oh oh Cherso gehalte, uitzonderingen natuurlijk daar gelaten.
Op de deze foto zie je mijn jongste zoon Michiel, die voor zijn eigen zakcentje moest zorgen, hij deed dat met een stokje en een emmer, en een omgedraaide frisbee, hij wilde geld verdienen, het kind was daar 6 jaar.
ik ga geld verdienen zei de kleine manEen echt zaken mannetje he?
Wij zijn die vakantie ook een dagje naar Rome geweest, dat was zo’n 300 km van onze camping af. We pakten s morgens vroeg de trein, en om een uur of 11 waren we in Rome, waar we in de lange rij stonden, naar het vaticaan, het sint Pieter. We mochten niet al te bloot naar binnen, dus moesten er veel mensen een sjaal om hun lichaam hebben. Ik was natuurlijk gekleed als de maagd Maria.kijken naar je werk zou mijn moeder zeggen
En mocht dus zo naar binnen. Eenmaal binnen kreeg ik een heel naar gevoel van binnen, alsof ik opgesloten zat en er niet meer uit kon, of hier hele nare dingen gebeurd waren. Alsof mijn keel werd dicht geknepen, en mijn hart zwaar werd. Het was mij te groot, te massaal, ik werd ook bozig en dacht: dit is toch niet waar het geloof om draait, deze pracht en praal? Poenerig en overdreven. Ik was blij dat ik de st pieter mocht verlaten. Ik hou het dan liever op bezoekjes aan die kleine kerkjes in Italie, die stralen rust uit.kids met holy water
De kinderen en ik deden ons te goed aan het heilige water, want ondanks dat ik de st Pieter niets vind, hou ik wel van dat heilige, al is het maar schijn… We hebben de paus niet gezien, maar aan de vlag te zien was ie er wel.
Het was die dag bloedheet in Rome, niet echt een dag om lang en intensief van alles te bekijken. Tegen de avond moesten wij ons nog haasten voor de laatste trein, als we die niet haalden dan moesten we daar nog de nacht doorbrengen, en bijna waren we te laat, gelukkig kon mijn vriend de trein nog tegenhouden en konden we mee.
Het liedje wat helemaal in was in Italie was van the Black Eyed Peas, als ik dan heerlijk lag te zonnen of in het water lag te spartelen hoorde ik dat liedje. We gaan weer heerlijk richting de zomer, vakantie, vrijheid, warmte, ik ben er al wel aan toe! Op een lange zwoele zomer!! Proost!!
Zo mijn vrouwtje is druk bezig met het huishouden, hoewel ze doet alsof, ik bedoel, ze heeft allemaal van die elektrische apparaten die het meeste werk doen. Ze is nu trouwens bezig met stofzuigen en stoffen, precies in die volgorde omdat ze ergens op een blog gelezen had dat dat de effectiefste methode is. En dat is echt wat voor haar, want ze doet wel druk maar eigenlijk is ze liever lui dan moe hoor!
Waarom ik het bloggen even overneem? (Ze heeft geen idee, ze post meestal niets op zaterdag) Omdat ik ook weleens in de spotlights wil staan. Ik heb haar laatste Blog met Vlog tenenkrommend gelezen en aangezien, en ik begin me een beetje zorgen te maken. Ik ben bang dat het allemaal een beetje naar haar hoofd is gestegen. Waar ik het over heb??? Ik zal het jullie zachtjes vertellen: (niet doorvertellen he?) Sterallures! Ja echt, ze heeft al meerdere keren in een blog aangegeven dat ze vroeger beroemd wilde worden, nou dames en heren laat dat vroeger maar weg hoor!
Maar ik ga jullie nu vertellen wie hier in huis de echte ster is: Ik Olijf! Ik ben nu 17 jaar, heb een heel imperium opgebouwd de eerste 8 jaar van mijn leven: olijfolie, vloeibare bakboter met olijf etc etc allemaal van mijn pootje. Ik ben zo rijk dat is niet in geld uitgedrukken en ik geniet van mijn pensioen!
Mijn vrouwtje en ik zijn de laatste jaren weer heel close, dat is weleens anders geweest toen de kinderen klein waren, want wie kreeg er als laatste eten?? Juist!! Maar nu de kinderen groter zijn heeft ze weer veel meer aandacht voor mij, en eerlijk daar geniet ik dan weer van.
Maar ze is niet altijd even vriendelijk hoor, want soms vind ze dat ik teveel zeur, en dan kan ze ook een scheur opentrekken hoor!! Maar verder heb ik niets te klagen hoor.
Goh dat bloggen is eigenlijk best wel geinig ik denk dat ik het vaker doe met als titel: de bekentenissen van Olijf!!
En nu mogen jullie bepalen wie hier nou de echte Vlogger is!!
Wie kent dit liedje niet van Paul de Leeuw, een soort van parodie op I am so Glad I am a woman.
Ik heb het liedje regelmatig in mijn hoofd, dat wil zeggen als het rode leger weer zijn opwachting maakt. Ik blijf het vreselijk vinden, hoe ik ook tegen mijzelf zeg: dankzij die maandelijkse ongemakken heb je wel twee prachtige kinderen op de wereld gezet, ik ben gewoon een ander mens dan.
Eigenlijk ben ik voor die tijd een ander mens, hoewel, ik ben dan eigenlijk geen mens, ik ben een soort van duivel, een vrouw die tegen de muren opspringt, alles op hetzelfde moment wil doen, en flink kan uitvallen als iemand haar ook maar een haar in de weg zit. Nee het is onmenselijk gedrag wat ik dan vertoon. En volgens mij zit ik nu ook een beetje in de overgang. Ja ik ben pas 44 jaar, maar het kan echt he? Ik heb echt de symptomen mee: Onregelmatige menstruatie, het soms heel erg koud hebben, en grieperig voelen, maar dat zet niet door. En echt waar mensen, vorige week woensdag, nadat ik met mijn moeder op de markt was geweest, en ik naar huis reed in mijn auto, voelde ik een warmte naar mijn hoofd stijgen, alsof ik aan het blozen was. Ik dacht nog, waar moet ik nou van blozen? Ik zie nergens een lekkere kerel, ik bevind me niet in een gênante situatie. Niemand zit naast me dus ik heb ook niets raars gezegd wat een ander kan horen. IK keek voor de zekerheid in de spiegel en zag mezelf met een rood verhit hoofd zitten. Ik dacht gelijk bewijs een opvlieger!!
Misschien is dat wel de reden dat ik al vanaf augustus aan het sukkelen ben, met ziek zijn, beroerd voelen, moe etc etc. De Dokter vind het nog wat te vroeg, maar ja denk je dat mijn hormonen zich daar wat van aantrekken?
Ik word ook steeds grijzer wat ik probeer te bedekken met mijn blonde coupe, maar ik zie steeds meer losspringende deeltjes haar uit mijn pruik komen. Hoera😱
Tuurlijk ben ik dankbaar dat ik twee kinderen heb mogen baren, en dat ze gezond zijn. Tuurlijk ben ik dankbaar dat ik tot nog toe gezond ben. Maar soms he, soms zou ik willen dat je naar de gynaecoloog kan gaan en zegt: het is goed geweest hup die baarmoeder er uit, ik heb die ellende al vanaf mijn 13e en dat was in het begin ook geen pretje, echt ik was de eerste jaren letterlijk 6 weken achter elkaar ongesteld, en niet een klein beetje, nee het was vreselijk en dat de gynaecoloog ermee accoord gaat.
Je begrijpt dat ik de reclame vrij zijn blij zijn heerlijk gevoel, over die dunne maandverbandjes, niet kon plaatsen, aangezien ik met 4 dikke maandverbanden rondliep en nog doorlekte. Het werd allemaal een beetje beter na de geboorte van mijn oudste zoon, daarvoor was ik altijd aan het klungelen, en na de geboorte van mijn jongste zoon, as juli 10 jaar geleden, begon de ellende weer opnieuw, gelukkig niet zo heftig als toen ik 13 was maar wel lang en hevig.
In 2014 heb ik een Novasure behandeling gehad, dat is dat ze je baarmoederslijmvlies wegbranden, dan word je daarna niet of minder ongesteld. De eerste paar maanden was ik heel lang een beetje ongesteld, dat ik dacht pff nou lekker dan, dat heeft toch zo’n 8 maanden aangehouden, en daarna werd het 10 dagen, een week tot nu ongeveer 6 dagen. Het is dus bij mij gelukkig een stuk verminderd maar helemaal weg is het niet.
Ik ben zo blij dat ik een vrouw ben zo blij, vrij zijn blij zijn heerlijk gevoel, maar op die dagen voel ik mij meer een bloeddorstige psychopaat, dus wees gewaarschuwd en blijf uit mijn buurt!
Speciaal voor deze gelegenheid heb ik een Vlog opgenomen… Gewoon omdat ik daar zin in had… Mannen wees gewaarschuwd en vrouwen, er is hoop! Hahaha😂😂😂😂
Als nieuwbakken moeder ben je chronisch moe, moeder is gewoon de overtreffende trap van moe. Er komt nogal wat bij kijken als je net bevallen bent. Het is namelijk niet zo dat je op je lauweren kan gaan zitten, en met eventuele hechtingen is dat ook helemaal geen pretje, je moet gelijk aan de bak. Kind aan de borst, lukt het niet dan zal de kraamhulp je wel even uitleggen hoe het moet, hoe gaat het met de hechtingen, de baby huilt, schone luier, ook het badritueel voor zo’n kleine schat wordt door de kraamhulp uitgelegd: Hoofdje ondersteunen en voorzichtig in bad laten glijden, kijk eens hoe ze genieten.
Het enige wat jij dan misschien wil is even wat langer doorslapen, even geen zorg, na 9 maanden dragen en dan een bevalling, kun je best wel moe zijn, maar helaas vaak krijg je daar de kans niet voor. Babies huilen veel, dat is hun enige weg naar communicatie, en ze hebben verschillende huiltjes, het honger huiltje, bij mijn oudste was dat het geluid van de maandelijkse alarmsirene op maandag, Het ik ben moe huiltje, die begint wat rustiger maar kan uitmonden in helse paniek, waarbij het hoofdje helemaal rood/blauw wordt, of het ik moet een schone luier huiltje, die heb ik niet vaak gehoord, maar ruiken deed ik het destemeer. Wellicht hadden ze bij mij geen tijd om zich er aan te ergeren, want verschonen deed ik dan gelijk.
De enige manier om het vol te houden is de onvoorwaardelijke liefde voor je kind. Als ik mijn baby hoorde huilen, dan was ik heus weleens geïrriteerd. Waarom nu op dit moment, ben net lekker aan het… nou vul maar in. Maar op het moment dat je dan het kamertje binnenkomt en het hulpeloze rode koppie ziet, dan is de irritatiefactor als sneeuw voor de zon verdwenen, zo’n hulpeloos wezentje, daar wil je toch alle liefde aan geven?
De baby geur in huis, de serene rust die er heerste als hij sliep, het geluk dat ik voelde toen ik zijn eerste lachje, tandjes, woordjes, loopje zag en hoorde en de onvoorwaardelijke liefde die ik voelde, dat maakt dat je door kan gaan, ondanks de gebroken nachten, en het chronisch moe zijn.
Mijn kleine lieverd in Italie toen al gek op tanks.. Hij leest de militairy Moddeling van zijn vaderAls de kinderen ouder worden, word het eerst weer wat moeilijker, je bent continue aan het opletten, of je kind wel veilig is, maar na die periode wordt het ook weer makkelijker, als ze weten wat verantwoordelijkheid inhoudt natuurlijk.
Mijn oudste is nu 13 jaar en begint wat te puberen, maar zoals ik hier al schreef, als hij zo blijft dan mag ik mijn handjes dichtknijpen met hem, maar ik weet ook, dat je de huid van de beer niet moet verkopen voor hij geschoten is. Pubers zijn natuurlijk op zoek naar zichzelf, er veranderd nogal wat in hun leven. Buiten dat ze ongelofelijk snel groeien, spelen de hormonen ook nog een spelletje, en worden ze geacht op de middelbareschool flink zelfstandig te zijn.
Ik zie die vinger heus wel hoor!!Als mijn puber wat opstandig is, laat ik het even zo. Maar daarna ga ik naar hem toe, sla mijn arm om hem heen, en zeg dat ik het begrijp. Want ook ik ben een puber geweest, een makkelijke hoor echt waar, een binnenvetter, want ik had heus mijn verdrietige, onbegrijpelijke buien en gevoelens, maar die schreef ik op in mijn dagboek.
Pubers willen zelfstandig zijn, maar ook verzorgd worden. Pubers willen begrip, maar niet te veel. Pubers willen dat je ze brengt en ophaalt, maar niet in het zicht. Pubers willen de wereld ontdekken, maar ook weer thuis komen.