Ik ben zo blij dat ik een vrouw ben zo blij!

Wie kent dit liedje niet van Paul de Leeuw, een soort van parodie op I am so Glad I am a woman.

Ik heb het liedje regelmatig in mijn hoofd, dat wil zeggen als het rode leger weer zijn opwachting maakt. Ik blijf het vreselijk vinden, hoe ik ook tegen mijzelf zeg: dankzij die maandelijkse ongemakken heb je wel twee prachtige kinderen op de wereld gezet, ik ben gewoon een ander mens dan.

Eigenlijk ben ik voor die tijd een ander mens, hoewel, ik ben dan eigenlijk geen mens, ik ben een soort van duivel, een vrouw die tegen de muren opspringt, alles op hetzelfde moment wil doen, en flink kan uitvallen als iemand haar ook maar een haar in de weg zit. Nee het is onmenselijk gedrag wat ik dan vertoon. En volgens mij zit ik nu ook een beetje in de overgang. Ja ik ben pas 44 jaar, maar het kan echt he? Ik heb echt de symptomen mee: Onregelmatige menstruatie, het soms heel erg koud hebben, en grieperig voelen, maar dat zet niet door. En echt waar mensen, vorige week woensdag, nadat ik met mijn moeder op de markt was geweest, en ik naar huis reed in mijn auto, voelde ik een warmte naar mijn hoofd stijgen, alsof ik aan het blozen was. Ik dacht nog, waar moet ik nou van blozen? Ik zie nergens een lekkere kerel, ik bevind me niet in een gênante situatie. Niemand zit naast me dus ik heb ook niets raars gezegd wat een ander kan horen. IK keek voor de zekerheid in de spiegel en zag mezelf met een rood verhit hoofd zitten. Ik dacht gelijk bewijs een opvlieger!!

Misschien is dat wel de reden dat ik al vanaf augustus aan het sukkelen ben, met ziek zijn, beroerd voelen, moe etc etc. De Dokter vind het nog wat te vroeg, maar ja denk je dat mijn hormonen zich daar wat van aantrekken?

Ik word ook steeds grijzer wat ik probeer te bedekken met mijn blonde coupe, maar ik zie steeds meer losspringende deeltjes haar uit mijn pruik komen. Hoera😱

Tuurlijk ben ik dankbaar dat ik twee kinderen heb mogen baren, en dat ze gezond zijn. Tuurlijk ben ik dankbaar dat ik tot nog toe gezond ben. Maar soms he, soms zou ik willen dat je naar de gynaecoloog kan gaan en zegt: het is goed geweest hup die baarmoeder er uit, ik heb die ellende al vanaf mijn 13e en dat was in het begin ook geen pretje, echt ik was de eerste jaren letterlijk 6 weken achter elkaar ongesteld, en niet een klein beetje, nee het was vreselijk en dat de gynaecoloog ermee accoord gaat. 

Je begrijpt dat ik de reclame vrij zijn blij zijn heerlijk gevoel, over die dunne maandverbandjes, niet kon plaatsen, aangezien ik met 4 dikke maandverbanden rondliep en nog doorlekte. Het werd allemaal een beetje beter na de geboorte van mijn oudste zoon, daarvoor was ik altijd aan het klungelen, en na de geboorte van mijn jongste zoon, as juli 10 jaar geleden, begon de ellende weer opnieuw, gelukkig niet zo heftig als toen ik 13 was maar wel lang en hevig.

In 2014 heb ik een Novasure behandeling gehad, dat is dat ze je baarmoederslijmvlies wegbranden, dan word je daarna niet of minder ongesteld. De eerste paar maanden was ik heel lang een beetje ongesteld, dat ik dacht pff nou lekker dan, dat heeft toch zo’n 8 maanden aangehouden, en daarna werd het 10 dagen, een week tot nu ongeveer 6 dagen. Het is dus bij mij gelukkig een stuk verminderd maar helemaal weg is het niet.

Ik ben zo blij dat ik een vrouw ben zo blij, vrij zijn blij zijn heerlijk gevoel,  maar op die dagen voel ik mij meer een bloeddorstige psychopaat, dus wees gewaarschuwd en blijf uit mijn buurt!

Speciaal voor deze gelegenheid heb ik een Vlog opgenomen… Gewoon omdat ik daar zin in had… Mannen wees gewaarschuwd en vrouwen, er is hoop! Hahaha😂😂😂😂

 http://youtu.be/POEndFYi12E