Praatje Pot

“Met alle respect maar wat je nu doet met je blog is natuurlijk een praatje pot,” zei hij tegen mij. Gekwetst tot in mijn kruintje, hoe durft hij, wie denkt hij dat hij is?

“Het liefst geef ik je nu een schop”, foeterde ik tegen hem. Hij moest lachen en zei: “Het doet je dus wel wat, dit trickert je.”

En eigenlijk geef ik m ook wel gelijk. Ik begon een blog om andere redenen, ik wilde uitzoeken wat goed voor mij was, gezond eten, smoothies, dat pijnstillers best vervangen kunnen worden door goede voeding omdat daar ook ontstekingsremmers in zitten. Maar heel eerlijk, toen ik daar een tijdje over geschreven had, was dat het ook wel, en het is ook niet zo dat ik daar mijn hele blog mee kan vullen, of wel? Uiteindelijk wordt het nu een soort van dagboek, waarin ik mijn verhaal vertel, soms iets aangedikt, omdat het nou eenmaal beter leest, maar verder wel altijd eerlijk.

Dat iets aangedikt was denk ik ook wel bij Prince, ik kreeg zoveel reacties als sterkte en zo, maar eigenlijk was ik de schrik allang voorbij, het ergste vind ik dat iedereen op een gegeven moment wegvalt, ik denk dat ik daar het meeste moeite mee heb. Ik denk weleens, iedereen wil heel oud worden, maar hoe leuk is het om heel oud te zijn als een ieder die je dierbaar is, en dat al je idolen om je heen zijn verdwenen.

Het is koud vandaag en het regent, het is bijna mei, en die ene dag dat ik heerlijk in de tuin lag smaakt wel naar meer, maar helaas, we moeten nog even geduld hebben. Verder ben ik nog dommer dan een ezel. De laatste tijd heb ik weer regelmatig last van mijn rug. Het begon met het geweldige bieten rooien. Daarna ging het wel weer beter, en dacht ik verstandig te zijn om even alle ramen te lappen, niet doen dus. Sindsdien ben ik steeds aan het kwakkelen, ook met me niet lekker voelen, en daardoor heb ik mezelf eigenlijk verwaarloosd, want ik moet gewoon elke dag oefeningen doen, en niet als een bezetene, maar rustig aan.. (Dit schrijf ik ook echt voor mezelf) Daarnaast moet ik niet gaan dweilen en stofzuigen, ook al heb ik gelezen dat je eerst moet zuigen voor je stoft, jammer dan! Want van de week was het weer bingo. Ik had al weer een tijdje een zeurderige pijn, en ik ben wel weer zo verstandig om weer naar fysio te gaan, maar afgelopen week dacht ik ik ga aan de trap hangen om mijn rug uit te rekken, omdat mijn si gewricht weer geblokkeerd was. Natuurlijk had ik dat niet moeten doen, mijn hele rechte kant van mijn rug deed zo’n pijn dat ik door de grond ging toen de fysio mij masseerde. Ik slikte maar weer pijnstillers, en ben rustig aan gaan doen… Gelukkig kan ik nu zeggen, dat het weer wat beter gaat, ik voelde dat de blokkade weer is opgeheven 😉 en dat ik nu nog wat last heb daar van, maar ik kan tenminste weer normaal slapen in mijn bed en er weer normaal uit komen.

Het blijft een zwakke plek, en weet je als je je goed voelt, geestelijk en lichamelijk dan denk je het lukt wel weer, en omdat ik nu fulltime thuis ben, wil ik ook dat alles op orde en netjes is. Het voelt zo als falen of niet willen soms. Terwijl dat natuurlijk onzin is. Nu heb ik weer 3 dagen flink pijn gehad door mijn eigenwijze gedrag.