Social Media en ik

Ik was een van de laatste met een mobiele telefoon, ik had er zo’n afkeer van, en dat had alles te maken met het werk wat ik deed. In 1997 werkte in namelijk voor de Libertel (nu vodafone) Provider Phones 4u, en daar zat ik op de klantenservice. Ik associeerde een mobiele telefoon indertijd met asociaal, en wellicht had ik ook gelijk. Maar in 1998 toen ik op mezelf ging wonen, kreeg ik de nokia koelkast van mijn broer, en behoorde ik ook tot de asocialen. Hoewel, ik gebruikte de telefoon maar weinig. Later sloot ik een abonnement af met een nokia, en natuurlijk raakte ik de telefoon na twee maanden alweer kwijt, en dat is me daarna nog twee keer gebeurd.

van links naar rechts: 1e fb profielfoto, mijn laatste foto met iphone 1 voor ik m kwijt raakte bitstrips onder snapchat instagram en 2x snapchat

Nu ben ik verslaafd aan mijn mobiele telefoon, of moet ik zeggen, Smartfone, want bellen doe ik er maar weinig mee. De telefoon lijkt wel vergroeid met mijn hand, even Facebook checken, even kijken of ik al wat likes op instagram heb, zijn er nog reacties op mijn wordpress? En he, kan ik alweer een woordje leggen met wordfeud? Maar sinds vorige week is het hek echt van de dam. Een vriendin appte mij dat ze snapchat heeft, en vroeg mij hetzelfde te doen, en nu ben ik verslaafd, ik maak wel 20 filmpjes per dag, ik zoek foto’s van celebrities, en maak er met mijn stem een leuk filmpje van. Ik lig continu in een deuk om de snapchatfilmpjes van de anderen.

Word ik nou nooit volwassen? Is die drang die ik als jong meisje had, om gezien te worden, om beroemd te worden nooit verdwenen? Tegelijk vraag ik mij af, wat als ik nu 13 jaar zou zijn, zou het dan makkelijker zijn om ontdekt te worden? Met You Tube filmpjes, Instagram, Twitter en Snapchat? Maar ach eigenlijk maakt het mij ook niet zo heel veel uit, ik haal echt ontzettend veel plezier uit deze social media, en daar gaat het uiteindelijk om.

En jij hou jij ook van social media, of kan het je gestolen worden?