Hormonen

13 jaar was ik, Ik geloof in de lente van 1985 gebeurde het, dat waar mijn lichaam al een tijdje mee aan het stoeien was. Ik riep mijn moeder, en ze zei: “Ja nu moet je uitkijken voor de jongens”. Ik denk dat ik haar aan gekeken heb ‘Van mens waar heb je het over’. Ze gaf mij maandverband. Vreselijk die watten bende tussen je benen. De eerste keer viel het allemaal nog wel mee, een klein beetje, dit was te doen. Ik geloof ook maar drie dagen en toen was het weer weg.

Helaas bleef het niet zo’n feest, snel na mijn eerste menstruatie, Ik weet niet na hoeveel menstruaties, maar al gauw, was ik drie weken aan een stuk door ongesteld. Ik moest mij om het half uur wel verschonen, want het spoot er zowat uit. Toen ik na 5 weken nog steeds ongesteld was, zijn we naar de dokter gegaan. Die had het over dat het allemaal nog moest reguleren, en dat het heel normaal was dat het zo onregelmatig en lang was. Ondertussen, was ik moe, gevloerd, ik kon niet meer. Na een week niet ongesteld begon de ellende weer. Gewapend met tampons en vier maandverbandjes om ging ik naar school, en nog doorlekken. Het was een hel. Na een paar maanden vond de dokter toch ook wel dat we er wat tegen moesten doen. En ik kreeg de pil voorgeschreven, Marvelon, ik zal het nooit vergeten. Mijn gezicht zette op, ik kreeg pukkeltjes, voelde me raar, maar de menstruatie was nu nog erger dan daarvoor, nu had ik niet eens een stop periode, het ging maar door. Terug naar de dokter, die stuurde mij door naar de gynaecoloog, daar werd ik onderzocht, en kreeg ik een andere pil de triginon of zo, maar met het zelfde belabberde effect. Ik was al niet dik, maar door zo vaak en veel te menstrueren, verloor ik steeds meer in gewicht, en maar door eten. Daarna de Primolut N, daar kreeg ik een opgeblazen hoofd van en haar in mijn gezicht. Uiteindelijk kreeg ik de microgynon 30, en die hielp. Hoera niet meer 3 tot 6 weken menstrueren, maar 10 dagen, oke ook best veel, maar voor mij een verademing.

Ik veranderde na mijn menstruatie, van een lief rustig, bescheiden meisje, werd ik kattiger, driftiger, en wist totaal geen raad met wat er gebeurde met mij. Voor dat ik ongesteld moet worden, heb ik een energie van heb ik jou daar, dan slaap ik slecht, moet alles netjes en schoon zijn, en kan ik opeens enorm uitvallen, heb enorme buikpijn en rugpijn. Maar soms is het er ook weleens na die tijd. Ik ben dan echt ontoerekeningsvatbaar.

Na de geboorte van mijn oudste ging het redelijk goed met mijn menstruatie en ik merkte ook omdat ik de pil niet meer gebruikte dat ik me veel minder bedrukt voelde, ik had altijd een gevoel dat er een zware deken over mij heen lag. Maar na de geboorte van mijn jongste begon de ellende weer. Ik probeerde een mirena spiraaltje, een succes bij vrouwen die mij het aanraadde, niet of nauwelijks ongesteld, het leek een walhalla, en dat was ook zo. Na 7 maanden van elke dag bloedspotting, hing dat ding er uit en heb ik m maar door de wc getrokken. Daarna maar weer aan de pil, de Yasmin geloof ik, alleen tijdens de stopweek, kreeg ik last van migraine en ook van neerslachtigheid. Uiteindelijk op aanraden van een vriendin van mij heb ik in 2013 een novasure behandeling gehad, waarbij ze in geloof 90 seconden het baarmoederslijmvlies wegbranden. Menigeen is daarna niet meer ongesteld, natuurlijk hoor ik niet bij menigeen. Al is de menstruatie wel heel weinig, maar toch wel zeurt het een week door.

Nu denk ik dat ik in de overgang zit, ik kan soms opeens blozen, warm krijgen, me raar voelen, opgejaagd depressief, vermoeid, Vrijdag appte mijn oudste zoon naar zijn vader: Mamma is ongesteld dus. Met van die lachende Smilies. Nadat ik waarschijnlijk had lopen zeuren dat ze slordig waren en dat ik altijd alles maar moest schoonmaken..

Ik hoop dat deze periode snel voorbij gaat.