Throwback Thursday 5 Back to the Nineties

Hier lees je deel 1 2 3 4

In dit jaar stelt Belgie Proximus het eerste netwerk voor mobiele telefonie open, de Tros en VOO staren een gezamenlijke soapserie, Onderweg naar morgen, er is een wapenstilstand in Bosnie tussen Servie en Kroatie, Nirvana geeft haar laatste concert in Munchen, Het is een zwart weekend op 30 april voor de Formule 1, zowel Formule 1 coureur Roland Ratzenberger als Ayrton Senna komen om het leven. De Amerikaanse tv kijkers kijken live naar de politieachtervolging van OJ Simpson en bij een grote brand in het Switel-hotel in Antwerpen komen 15 personen om het leven en raken er 164 zwaargewond. We gaan terug naar het jaar 1994:

Mijn eerste auto

In februari van dat jaar de 15e om precies te zijn, haal ik het felbegeerde roze papiertje, via het staatsexamen. De rit ging op een paar puntjes na goed, en de examinator had er vertrouwen in dat ik het roze papiertje wel aan kon. Het was gewoon veel soepeler dat examen. Mijn broer haalde een week later zijn roze papiertje via het reguliere examen.
Mijn vriend ging op zoek naar een auto, ik zelf had er nog niet heel veel haast mee. De eerste auto waarmee hij op de proppen kwam was een beige BMW, zo’n grote bak. Nee dat was niets voor mij. Maar mijn broer had er wel oren naar, en kocht deze zuipbak, waarbij je van tankstation naar tankstation reed, maar wat was hij trots.
Mijn vriend zocht verder en vond ergens in onze wijk een opel uit 1982 die te koop stond. Hij vroeg er f 2000,00 € 907,56. We hadden bij de onderhandelingen mijn broer erbij gehaald. Hij was namelijk verkoper en rap van tong. We boden f.1.500,00, maar de man wilde er uiteindelijk f 1.750,00 voor hebben, en voor dat bedrag kocht ik m.
Wat was ik blij zeg, mijn eerste echte auto,  een bak die mij nooit in de steek heeft gelaten, en die heerlijke kuipstoelen had. Omdat mijn vriend geen rijbewijs had, en ook geen zin had om daar poging toe te doen, reed ik overal heen.

Walk like an egyption

Gek doen op t werk

nou oke serieus dan

In dat jaar hadden mijn broer en ik een reünie van onze oude school in Deventer. Ik werd gebeld door mijn vriendinnetje uit de eerste klas van die school. Mijn broer en ik reden er gezamenlijk heen in zijn benzine slurpende BMW. Mijn vriendin was er nog niet, en ik stond op de uit kijk. Toen ik een auto aan zag komen en daar naar de passagiersstoel keek, zag ik haar gelijk. Ik vind dat nog steeds opmerkelijk dat je elkaar, 14 jaar niet gezien hebt, voor het laatst toen we 8 jaar waren, en dat je elkaar gewoon herkend, als je 22 jaar bent. Het klikte gelijk weer, de meeste mensen kon ik niet, of zij konden mij niet, maar dat is niet meer dan logisch als je 7 jaar bent als je van school af gaat. Toch was het de moeite waard om te gaan.

Het inbrekersgilde had het op ons huis voorzien, maar verder dan dit zijn ze niet gekomen

mijn haar in de permanent

mijn Gremlin Babooshka

He Remy uit de oven.. lekker fris brr

Mijn vriend en ik wilden een kat. Ik zag in de supermarkt een advertentie hangen, dat er een kat was aangelopen en dat die een huisje zocht. We gingen er samen heen, en een doos zat echt een heel grote zwarte kat met een witte streep op zijn neus. Ik schrok er eerlijk gezegd van. Maar ik dorst het niet te zeggen. We gingen weg met die grote zwarte kat met witte streep. We noemden m Remi, omdat hij alleen op de wereld was. Remi was een stuurse kat, niet echt aaibaar, en heel stijf. ’s nacht gilde hij het uit, maar toch bleef ie bij ons. Ik kan nou eenmaal niet een dier zo maar weg doen. Heel soms kwam hij naar me toe, en dan aaide ik m. Hij verstopte zich weleens in de oven.. In het najaar kregen we een kitten. Wat was ik verliefd op haar, ze was mijn alles. Ze was ondeugend, en kon net zo kijken als die Gremlins voordat ze eng waren. Ik noemde haar Babooshka, naar de plaat van Kate Bush. Babooshka was speels en slim. Ze maakte de deuren open, en als de kraan liep rende ze daar naar toe en dronk uit de kraan. Ze lag het liefst bij mij, een ander moest niet bij haar in de buurt komen want dan haalde ze uit, hmm misschien toch een gremlin.
We gingen niet op vakantie maar dagjes weg, we hadden mazzel met het weer. Mijn vriend was namelijk net weer begonnen met werken na een zware periode.

Afscheid van een collega

Reunie met oud vriendinnetje

gewoon poseren

Kleurrijk

Mijn contract liep af in augustus, maar ik kreeg een contract voor onbepaalde tijd. Een collega nam afscheid want hij ging naar Amerika emigreren en hij kreeg een geweldig afscheidsfeest in Claus Party Haus.

Marco Borsato stond heel lang boven aan de hitlijst met de meeste Dromen zijn bedrog, en we zongen allemaal mee met de Hermes House Band I will Survive. En toch moet ik bekennen dat de kwaliteit van de muziek echt achteruit ging. Op een paar nummers na, was het toch echt bagger. Veel muziek met Samples van vroeger. Mijn favorieten uit deze lijst: the Cranberries met Zombie en ik vond die van Paul de Leeuw erg mooi met Ik wil niet dat je liegt. En zeg nu eerlijk het zijn toch ook geen nummers die je terug vindt in de top 1000 allertijden?

Hier de lijst:

https://www.top40.nl/bijzondere-lijsten/top-100-jaaroverzichten/1994

Advertentie

Mijn Trots #2

Mijn trots #1

Met heel mijn hart hou ik van hem. Hij is immers mijn jongste. Het houden van hem zit net als met de oudste, met draadjes vanuit mijn hart en hele wezen, aan hun vast. Ik voel ze, ik begrijp ze. Als ze pijn hebben dan heb ik dat ook, als ze verdrietig zijn, heb ik ook verdriet, en als ze blij zijn lach ik met ze mee.

Mijn jongste zoon, vandaag is hij jarig, hij mag 11 kaarsjes uitblazen. En hij is zo leuk en grappig. Hij trekt zijn eigen plan en gaat niet mee met de meute. Hij heeft een eigen mening en daar kan niemand hem van af brengen, en ik maak de lekkerste omeletten, volgens hem.

Hij komt met veel weg, ach hij is nog maar klein, zeg ik dan, maar ik besef ook wel dat mijn oudste op die leeftijd door mij al groot genoemd wordt. Gek hoe je veranderd. Maar het is ook zo dat je in het moederschap ook door groeit. Je weet dat het meeste wel goed komt.

13 november 2005 ik was net 3 dagen 34, toen ik de zwangerschapstest deed. We hadden de dag ervoor sinterklaas van de kade opgehaald, met onze zoon die 6 dagen later 3 jaar zou worden, en ik voelde terwijl ik daar stond, van die plopjes in mijn buik, en ik wist gewoon dat het weer zover was. En die zondag kreeg ik het bewijs. Blij liep ik de trap af naar beneden en vertelde het mijn man.

Ook deze keer voelde ik mij niet zo prettig, gelukkig geen krampen, maar wel bronchitis, griep, veel bloedneuzen en veel overgeven. Eigenlijk voelde ik me de hele zwangerschap niet fijn. En een ieder riep maar dat ik er zo goed uitzag, ik dacht echt dat ze mij in de maling namen. Wat voelde ik mij beroerd. Met 26 weken was mijn bloeddruk alweer te hoog, en moest ik rustig aan doen. En met 32 weken moest ik vanwege mijn hoge bloeddruk naar de gynaecoloog, die een echo maakte. Ik wilde weten wat het werd. En hij vertelde me dat ik weer een zoon zou krijgen.

Schumacher

hij kan zo lief slapen

broertjes voor altijd

starwars hoe cool

Het was een snikhete zomer al, gelukkig hadden wij achter in de tuin een zwembad waar ik heerlijk in poedelde om even op temperatuur te komen. Mijn oudste sliep nog regelmatig in de middag, soms wel 3 tot 4 uur en dan kon ik lekker bijkomen.

De dag voor de bevalling gingen we naar het muiderslot, en wat voelde ik mij beroerd, hoofdpijn, flitsen, buik alles deed pijn, en het was heet, en wat moest ik lang in de rij wachten voor de hernieuwde opening van het muiderslot, maar ik stond er.

De volgende dag moest ik naar het ziekenhuis, te hoge bloeddruk, en na enkele onderzoeken besloten ze dat de baby gehaald moest worden. Na een weeenstorm kwam Michiel in een recordtempo van drie kwartier op aarde.

Helaas moest hij in het ziekenhuis blijven omdat ie een bacterie had, maar na 5 dagen mochten we eindelijk naar huis. Hij was een makkelijke baby, die uren op je schoot zat. Zo hongerig als zijn broer was, zo tevreden was Michiel. Hij keek van een afstandje wat er gebeurde.

Hij speelde later graag met zijn grote broer, en toen ze wat ouder waren maakten ze samen met vriendje hutten, en dan mocht Michiel altijd mee. Ze sliepen samen op een kamer, maar ze speelden ook vaak apart van elkaar met vriendjes.

Michiel had het niet zo moeilijk op de kleuterschool, hij vond het heerlijk, hij kreeg gelijk een vriendje en die twee waren lange tijd onafscheidelijk. Pas in groep 4 bemerkte ik dat Michiel niet zo makkelijk was als ik dacht. Tenminste ik had geen kind aan hem, maar de juffen op school blijkbaar wel. En echt ik snapte er niets van.

Hij vindt lezen heerlijk, maar ook computerspelletjes en Starwars vindt ie geweldig.

Nu is mijn lieve jongste zoon 11 jaar. En ik heb hem zo lief, als de eerste dag dat hij in mijn buik zat.

 

Throwback Thursday back to the nineties 4

Lees hier deel 1,2,3

In dit jaar: Tsjecho-Slowakije wordt gesplitst in twee afzonderlijke staten, Tsjechië en Slowakije. Bill Clinton word de 42e president van de Verenigde staten. In Liverpool vindt de moord op de 2 jarige James Bulger plaats. Het World Trade Center in New York wordt getroffen door een bomaanslag. Feyenoord wordt voor de 13e keer landskampioen van Nederland, de eerste aflevering van de comedy Het zonnetje in Huis wordt uitgezonden. Rene Klijn, maakt diepe indruk om bij Paul de Leeuw te verschijnen broos als ie was, om zijn liedje Mr Blue te zingen, we keken naar The Bodyguard (ik heb m nooit gezien), Jurassic Park, Schindlers List en Indecent Proposal en we luisterden naar veel unplugged sessies, we gaan terug naar het jaar 1993:

We waren weer bij elkaar, de pfeiffer had mij toch een jasje laten uitdoen. Ik was nog steeds vaak moe, en lag dan ook al vaak om 21:00 uur al te slapen.

Mijn uitzendperiode bij de leasemaatschappij liep af in april, ik moest weer volop solliciteren voor een nieuwe baan. Ik belde de uitzendbureaus waar ik ingeschreven stond, weer op dat ik beschikbaar was.

Al snel kreeg ik een telefoontje van een uitzendbureau, dat ze een vacature hadden op hun hoofdkantoor. Ze hadden namelijk een nieuwe afdeling in het leven geroepen, en hadden daar nog wat versterking nodig. Het was een functie die niet heel veel voorstelde, zei de intercedent, maar dat maakte mij niet uit. Het leek me heel erg leuk om op het hoofdkantoor van een uitzendbureau te werken. Ik mocht op gesprek. Het was niet mijn beste sollicitatie gesprek, ik hakkelde en stuntelde, en toen ze vroegen wat ik van de functie verwachtte, antwoordde ik;”Ik hoorde van de vestiging dat de functie niet veel voorstelde, en toen dacht ik, dat is precies wat voor mij.”

op mijn werkplek

Ik kreeg de baan. Ik werkte op een afdeling met nog twee jonge meiden, een zelfs van 18 geloof ik toen, en de ander was iets ouder dan ik nl. 22 jaar. Ik kon het gelijk vinden met hun. Het werk op maandag vond ik het minst leuk, dan moesten we bij heel veel facturen, de urenbriefjes bij zoeken en er achter nieten, dat was zeker een dagje werk. Maar onder dat werk konden we heerlijk kletsen, en zingen, de radio stond altijd aan, en dan was het best wel te doen. Omdat het een nieuwe afdeling was, werd er ook gekeken, wat we aan meer werk konden doen, waar de ander afdelingen niet aan toekwamen. En dat maakte het werk ook wel weer heel erg leuk.

Mijn vriend en ik kregen bericht dat we een flat aangeboden kregen, en wat voor een flat, prachtig aan een park, aparte keuken en kamer, twee slaapkamers, ik was gelijk verliefd op de flat, we gingen hokken.

nog in het huis van vriend

druk aan het verhuizen

ik was zo gek op dit tafeltje met kleedje en lampje,met foto van mij en mijn vader

in de nieuwe keuken

in mijn rieten stoel

mijn uitzicht toen..

de eerste kerst in het nieuwe huis

 

Ondertussen was ik nog steeds bezig met mijn rijlessen, maar de autorijschool waarbij zowel mijn broer als ik zat was voor die tijd best wel duur, en het was al eens gebeurd dat de rijinstructeur gewoon niet kwam opdagen omdat ie mij vergeten was. Ook heb ik een keer een bekeuring gehad, omdat ik op de busbaan reed richting Muiden, en dat was niet toegestaan, natuurlijk kreeg ik die bekeuring niet, die moest de instructeur zelf betalen. Ik was niet langer tevreden met de rijschool, hoewel ik daar wel in een weekend via een spoedcursus, mijn theorie had gehaald, keek ik toch uit naar een andere rijschool, waar de instructeur mij toch wat meer leerde, en die wat strenger voor mij was, ik bakte er namelijk nog steeds niets van, scheurde door de bochten, remde te laat, laat staan die bijzondere verrichtingen, ik meldde mij af en ging op zoek naar een andere rijschool.

De rij instructeur waar ik toen zat, was streng en wees mij ook echt op de fouten. Soms was ie zo boos en streng dat ik in huilen uitbarstte. Maar misschien had ik het ook wel nodig om dat roze papiertje te halen, en ook al bakte ik er niet heel veel van, toch wilde ik weleens examen doen. Puur om te kijken wat ze van me verwachtte en waar ik op moest letten. De rijinstructeur vroeg mijn examen aan, en ik moest ongeveer tegelijk met mijn broer, die ook naar deze rijschool was overgestapt, examen doen. We zakten allebei. Van mij had ik het wel verwacht, maar mijn broer reed zoveel beter dan ik. Maar niet getreurd, we vroegen gelijk het tweede rijexamen aan, waar we helaas ook beiden voor zakten. Ik was er niet op gerust dat ik met mijn rijstijl ooit via het gewone examen mij roze papiertje zou halen, en vroeg een staatsexamen aan. Daarbij waren ze wat relaxter en kreeg je meer de tijd. Mijn broer ging weer voor het gewone rijexamen.

We gingen niet op vakantie, ik wilde ook niet op vakantie na die vakantie in Spanje dus gingen we veel dagjes weg.

Op mijn werk ging alles goed, ik kreeg na drie maanden een jaar contract. Op mezelf wonen vond ik zwaar, hoewel ik het een mooie flat vond, en ik mijn inrichting ook geweldig vond, was het moeilijk om samen te leven met iemand die zichzelf niet veel waard vond. En toch vond ik dat ik hem moest helpen.

En dan nu de lijst van 1993

https://www.top40.nl/bijzondere-lijsten/top-100-jaaroverzichten/1993

Ben jij een Manager? En kun je ook Managen?

Op eens waren ze daar de Managers. Geen chef meer, geen vertegenwoordiger, of leider, nee Managers.
Als je in de verkoop zat, of je was vertegenwoordiger, dan kreeg je al de titel manager. Of je daarbij ook nog iemand begeleidde was niet echt van toepassing.

Mijn Guilty plessure, is tegenwoordig Bar Rescue, op Spike. Voor mensen die het niet kennen, zal ik het even uitleggen: Een bar in Amerika staat op het randje van Faillissement en dan komt Jon Taffer, en die zorgt dan dat de bar weer een overlevingskans heeft.

Waarom ik Bar Rescue erbij haal? Omdat ik Jon, een uitstekende manager vindt. Hij bekijkt wat er fout gaat, geeft dat, in niet misverstaande woorden, aan bij de eigenaar en het personeel, en geeft ze daarna tools aan om de bar op te krikken. Hij motiveert, hij begeleid en je ziet zijn passie. Hij is oprecht blij als het goed gaat, en is oprecht boos als ze er niets van bakken, hij laat iedereen de pijn punten zien en hij brengt mensen mee die verstand van zaken hebben, zoals een bartender, kok, mixoloog, om de noodlijdende bar te helpen, zij leren het personeel om het anders en beter aan te pakken.

Natuurlijk zijn de problemen daarna niet gelijk opgelost, maar je merkt wel dat de bars, die de ingeslagen weg van Jon volgen, met ook hun eigen zienswijze, het wel weer volhouden.

Zo wil ik ook een manager zien. Een persoon, die je motiveert, die je laat inzien, waar je de steken laat vallen, maar die je ook laat zien hoe je het kan verbeteren. En dat doe je niet met een paar steekwoorden en zoek het zelf maar uit, maar wel met de juiste begeleiding van de juiste collega’s, die deze manager met zorg uitzoekt om iemand te begeleiden. Want niet iedere collega heeft het in zich om een andere collega te helpen en te motiveren.

Een manager behoort de juiste mensen op de juiste plek te zetten, het moet niet zo zijn dat iedereen alles moet kunnen, want ieder mens is anders, en ieder mens heeft zijn/haar kwaliteiten. En laat ze die kwaliteiten dan kunnen benutten, het gebeurd nog te vaak dat een werknemer op iets loopt te ploeteren, terwijl een andere collega het leuk werk vind, en het in veel minder tijd doet. Natuurlijk ben ik voor dat je ook minder leuk werk moet doen, of werk waar je minder goed in bent, maar daar moet niet de nadruk op liggen. Zoek de kwaliteit in je werknemer en laat ze groeien en bloeien. En de ene werknemer heeft iets meer de tijd nodig dan de ander, maar dat moet juist voor een manager een uitdaging zijn.

We hebben tegenwoordig veel Managers, maar we hebben weinig managende krachten.