Nee ik had geen zin om kerstkaarten te schrijven. Ik heb het jaren trouw gedaan, al sinds ik weekenden doorbracht bij mijn ex.. 1991 dus.
Dit jaar zou ik geen kerstkaarten schrijven. Als de eerste kerstkaart binnenvalt, sta ik nog steeds achter mijn besluit. Maar dan ontvang ik de tweede, ik zie aan het handschrift op de envelop dat het van mijn lieve vriendinnetje sinds 1981 is. Mijn lieve vriendin, die ondanks haar operatie, ellende met haar moeder toch nog de kracht vond om kerstkaarten te sturen en te schrijven. Ik was om. Ik had nog voldoende kerstkaarten van voorgaande jaren over in de kast, deze heb ik gepakt ben gaan zitten, en gaan schrijven.
De kerstkaarten lagen toch wel een week op tafel, ik moest nog zegels halen, maar ik had geen zin om ze te halen. Ja je leest het goed, geen zin om te halen. En het slaat ook nergens op. Want ik ben elke dag wel bij een supermarkt te vinden die kerstzegels verkoopt, maar ik peinsde er niet over ze te halen. Vorige week dinsdag was mijn oudste vrij, en ging met zijn vrienden voetballen. Uit pure zenuwen, ja het is heel erg ja, liep ik naar de supermarkt en haalde ik de zegels. Ik wilde eigenlijk een velletje zegels halen, maar ik zag dat je bij twee velletjes een leuke kaarskandelaar kreeg van Rivièra Maison. Ik ging overstag en haalde twee velletjes zegels. De prijs € 29,00. Ik kon het bijna niet geloven. De verkoopster en tevens buurmeisje pakte voor mij een pakje waar de kaarskandelaars in zaten. Ik keek verbaasd naar het pakje dat zo plat was als een dubbeltje, maar dacht, waarschijnlijk zit daar een bon in om ze in de winkel op te halen. Opgewonden liep ik naar huis. Thuis aangekomen zag ik dat mijn oudste alweer lekker thuis was, evenals mijn jongste. Opgelucht en blij kwam ik binnen, zette thee voor ze en maakte het pakketje van de kandelaars open. Daar zaten twee papieren kapjes in, die moest je in elkaar vouwen. Leuk voor over een glas.
Daar moest ik van bijkomen, ja en ik moest er ook om lachen. Ze hadden me weer mooi voor het lapje met hun kandelaars.
Uiteindelijk had ik maar 20 zegels nodig, en liggen die andere zegels in de kast.
Als ze voor volgend jaar december niet op zijn, zal ik waarschijnlijk toch weer wat kaarten versturen, maar misschien heb ik daar dan wat meer zin in dan dit jaar.
Morgen is het eerste kerstdag, wij vieren het met mijn schoonouders, we gaan lekker koken. En tweede kerstdag vieren we met mijn ouders, ze komen eerst bij ons en daarna gaan we met zijn allen uiteten.
Ik ben een beetje zenuwachtig, ik hoop dat het gezellig en lekker wordt, dat zal het vast wel allemaal zijn, maar ik heb daar de laatste jaren gewoon last van.
Als het straks voorbij is, zal ik blij en dankbaar terugkijken en mij afvragen waar ik me zo druk om gemaakt heb. En tegelijk vraag ik me af, had ik dat vroeger ook? Wanneer is het begonnen?
Maar goed, hierbij wil ik jullie allemaal een fijne en gezellige kerst wensen, met een ieder die je dierbaar is.
Wat gaan jullie doen met kerst? En hebben jullie een kerstgevoel?
natasjaslifestyle.wordpress.com 