Vroeger liep ik nooit met een tasje, ja een plastic tas of een rugtas. Oh dat lieg ik, in 1990 had ik een zwarte tas met Vogue er op, geweldig vond ik die. Al snel was ik m kwijt om m weken later terug te vinden bij de snackbar. Daarna had ik eigenlijk geen leuke tas meer. Totdat we in Italië waren en ik verschillende tassen winkels zag. Deze tassen zijn zo bijzonder en speciaal, die vind je nergens in Nederland terug.
Elk jaar neem ik me voor om geen tas meer te kopen. Maar meestal hou ik mij daar niet aan.
Twee jaar geleden, was ik echter wel op zoek naar een nieuwe tas, degene die ik had, vond ik te groot, en was niet handig met mijn zwakke rug. Als ik die om mijn schouder had, deed mijn rug pijn.
Ik heb 3 tasjes van Braccialini. Een klein tasje, dat eigenlijk een portemonnee is, maar waar je ook handig je mobiel in kan doen, met een hengsel om deze over je schouder heen te doen.
Deze tas vond ik ook zo geweldig, een parfum winkel uit Paris staat er op afgebeeld, de tas is groot, dus je kunt er veel in mee zeulen. De tassen zijn beresterk. Ze zijn met kraaltjes en borduurwerk gemaakt, maar na al die jaren, ik geloof dat ik de portemonnee en de Paris tas al wel 5- 6 jaar heb. En bijna alle steentjes en kraaltjes zitten er nog op.
De tas die ik twee jaar geleden kocht, draag ik nu nog iedere dag. Het was een zoektocht. Ik had vele tassen zaken al bekeken, maar de tassen waren het net niet. En toen we in Pisa langs een kleding/tassenwinkel liepen, begon mijn hart sneller te kloppen, ik voelde vlinders in mijn buik, en dan weet ik het, dit is de tas die op mij wacht.
Deze tas is van binnen gevoerd met roze stof.
Ik heb veel succes met de tassen uit Italië. Maar zeg nu zelf het zijn toch ook kunstwerkjes?
Dit witte tasje is het eerste tasje of clutch, die ik in Italie kocht, ik geloof dat ik m al 14 jaar heb. Niet veel gebruikt trouwens, ik heb niet veel van die Chique feestjes.
Dit rode tasje heb ik wonderbaarlijk genoeg, in Nederland gekocht, ook een clutch, deze kocht ik voor het feest wat mijn moeder had georganiseerd, zij waren 40 jaar getrouwd, en we waren dolblij dat we mijn vader nog in ons midden hadden, dus dubbel feest.
Ben jij ook een tassen gek? Slaag jij wel in Nederland??