Lazy Sunday #28 en De Pannenkoekchallenge#2

Op Facebook deed ik een muziektest en daar kwam THE Beatles uit met Hey Jude. Morgaine reageerde meteen dat dit wel een nummer was voor mijn volgende Lazy Sunday, waarop ik reageerde met Nah… Maar vandaag dacht ik waarom niet, dit liedje is goed te combineren met de Pannenkoekchallenge, namelijk in 1998 ging ik samen met mijn moeder naar Isla Margarita. Ik was een paar maanden vrijgezel en ik wilde op vakantie. Ik vroeg mijn vader te boeken. Hij was thuis en ik aan t werk en hij kon mooi de last minute in de gaten houden. Geld speelde geen rol. Ik zou samen met mijn moeder gaan. Hij boekte voor mij en mijn moeder een All Inclusive in Isla Margarita. Ik vond het cool, was er zelf nooit opgekomen. Mijn moeder moest wel een tiental keren slikken. 8-10 uur vliegen was niet iets waar ze naar uitkeek. 

 

muziek, samba, dansen wat een feest
 
Wat hebben wij een geweldige vakantie gehad met zijn tweeën en al snel hadden we een leuke groep mensen om ons heen. We hebben zo gelachen. Ik deed elke avond aan karaoke (de artiest in mij😜) samen met mijn vakantievriendinnetje Alexandra. Op de laatste avond karaokten we voor ons andere vakantievriendinnetje Judith dit nummer. We hebben het toen op video opgenomen, en ik ging helemaal los met jude judedejudejudejude… Ik zie Alexandra nog verschrikt naar me kijken om daarna gezellig mee te doen. 

Wij zaten in een resort en konden eten en drinken wat we wilden, dit in schril contrast met de verkopers van sieraden, sjaaltjes je kent ze wel. De mannen maakten voor ons enkelbandjes en kettinkjes in ruil voor een hamburger, wat wij dan haalden. 

Het verschil tussen rijk en arm was al duidelijk toen we met de bus naar het resort werden gebracht. Schamele huisjes tussen immense Vilas, arm en rijk naast elkaar. Wij zijn het resort niet afgeweest, ik had behoefte aan rust, maar echt veilig was het ook niet buiten het resort… 

 

Hier zong ik dont cry for me argentina van Madonna, Vals!!! nog nooit iemand zo vals horen zingen
 
Maar we hebben gelachen, gezond, gezwommen en heerlijk gegeten, en hoe leuk om dit samen met mijn moeder te doen… 

Deze combi Lazy Sunday is dus nu voor Hey Jude… En bedenk een blonde twintiger die uit haar dak ging!! Geniet!!

Zelfgemaakte Paddenstoelensoep met eigengemaakte stokbroodje kruidenboter

Vandaag deel ik een heerlijk recept van Romige paddenstoelensoep en stokbroodje kruidenboter. De mascarpone maakt het duur en de verse paddestoelen, het is een recept voor 4-5 personen, maar echt heerlijk..

Beide recepten zijn geïnspireerd op Jamie Oliver.

Je hebt nodig voor de Romige paddenstoelensoep: +/- 7,00

600 gram gemengde wilde paddestoelen 3,00

3 teentjes knoflook 5 ct

1 rode ui 0,9 ct

handvol verse tijm 0,9 ct

2-3 Bouillonblokjes paddestoelen 0,24 ct

olijfolie naar smaak

klontje roomboter 0,14 ct

Marscapone 2,26

handjevol verse blad peterselie 1,00

versgemalen zeezout

versgemalen zwarte peter

Borstel de paddestoelen schoon en snij ze in stukken, pel de ui en knoflook en snij in kleine stukjes, trek de blaadjes van de tijm en van de bladpeterselie en hak het grof. Pak een grote soeppan en zet op het vuur. Doe er wat olijfolie in en voeg de paddestoelen toe. Roerbak deze een minuut op hoog vuur en voeg dan de knoflook, boter, tijm, ui en bouillonblokjes toe. Voor de smaak nog extra peper en zout toevoegen. Bak dit 20 minuten tot het meeste vocht verdampt is. Voeg een liter warm water bij, breng het voorzichtig aan de kook en laat het 20 minuten op laag vuur koken. Pureer de helft van de soep met een staafmixer, of doe zoals ik, ik doe de helft met water in de blender en gooi het dan weer terug in de pan. Daarna roer je de  mascarpone en de peterselie erdoorheen. Proef de soep en voeg nog eventueel wat peper en zout door, of nog een bouillonblokje naar smaak toe. Roer er eventueel nog wat mascarpone doorheen.

Voor het stokbroodje kruidenboter heb je nodig: 2,56

afgebakken stokbrood (niet te verwarren met afbak stokbrood) 1,00

75 gram Gezouten echte boter 1,25

handje gehakte peterselie 0,25

4 tenen knoflook 6 ct?

Verwarm de oven voor op 180 graden

maak schuine inkepingen in het brood maar snij het niet helemaal door

meng de knoflook peterselie en boter en verdeel het over het brood.

Wikkel het in het aluminium folie en bak het 10 minuten.

Jam(m)ie!

 

 

 

 

Je kunt mijn rug op #2

Wat vooraf ging: Je kunt mijn rug op #1.

Soms weet je niet wanneer iets begint, het sluimert ergens en je geeft er geen aandacht aan. Misschien is het begonnen na de geboorte van mijn jongste zoon in 2006. Ik zat daarvoor al op fitness, wat ik op een lager pitje had gezet toen ik steeds dikker werd en de bevalling steeds meer in zicht kwam. Maar na mijn bevalling begon ik ook weer met fitness. Ik merkte dat ik bij het wegdrukken van gewicht bij mijn rechter voet, een pijnscheut voelde. Als ik mijn oudste naar bed bracht, hij had een hoogslaper, bemerkte ik dat ik pijn kreeg aan mijn voet als ik op het trappetje stond, als ik mijn laarzen aan deed, voelde mijn voet bekneld, en dan wist ik niet hoe snel ik mijn laars uit moest trekken. Hoe vaak ik op mijn werk op een schoen of laars liep, of allebei uit, is ontelbaar. Thuis hield ik het wel vol op mijn sloffen.

De dokter verwees mij naar een podoloog, en daar kreeg ik een zooltje voor tussen mijn tenen. Dat zou de pijn wel opheffen, waarschijnlijk iets ontstoken daar. Het zooltje hielp niet en al snel had ik meer last dan gemak van het zooltje dus hup weg ermee.

We schrijven september 2007. Er waren wat strubbelingen op het werk, en ik was ziek. Na een heftig telefoongesprek met een collega, werd ik thuis zo boos en zo gefrustreerd, dat het in mijn rug schoot. Zomaar voor het eerst. Het was bij lange na niet te vergelijken met wat ik later zou hebben, maar dit was het begin denk ik nu. Gelukkig was de pijn al na een aantal dagen minder, en na een week had ik geen last meer. Wel was mijn voet steeds pijnlijker aan het worden, maar ik dacht dat het aan mijn schoenen lag.

Het begin van het wii tijdperk maar nu even relaxen
Het begin van het wii tijdperk maar nu even relaxen
In oktober 2008 kochten we een Wii Balance bord. Ik had dat op tv gezien, en dat leek mij wel wat. Ik was weer gestopt met fitness, en nu was ik echt een paar keer in de week bezig met de Balance bord. Ik lette ook op mijn eten, ik was na de bevalling toch wat dikker gebleven dan ik wilde en dankzij mijn nieuwe eetpatroon (minder cola, 6 keer per dag eten ipv twee keer per dag) en oefeningen viel ik per week wel een kilo af. Vooral dat Viritueel hoepelen, zorgde voor een enorme gespierde buik. Mijn collega’s viel het op dat ik steeds slanker werd. Dat kwam ook omdat ze mij maar een keer in de week twee dagen zagen, en dan valt zoiets natuurlijk op. Ik deed bijna alle oefeningen op de Wii Balance board. Het schansspringen vond ik leuk, maar was ook goed voor mijn billen. Het skiën, maar ook het touwlopen. Elke dag of toch wel zo’n 3-4 keer in de week, deed ik trouw mijn oefeningen en dat was mij ook goed aan te zien, ik werd dunner en gespierder.

Ook stond ik voor de Wii te hardlopen. Gelukkig hebben wij de woonkamer boven, zodat niemand hoefde te zien wat ik allemaal voor de televisie deed. Dat hardlopen voor de televisie ging steeds beter, en ik hield het steeds langer vol, totdat daar geen uitdaging meer in zat en ik besloot om het buiten maar te gaan proberen.

Volgende keer: Hardlopen buiten en een groot verdriet

 

Lazy Sunday #27

Het begin van dit nummer is zo geniaal, gewoon kippenvel. 

Mijn moeder vertelde altijd dat een vriendin van haar ook zo gek was op dit nummer, zij had toen een vriendje die het uitmaakte, tranen met tuiten natuurlijk en haar vriendin draaide het nummer helemaal grijs. 

Ik zal er niet heel veel woorden aan vuil maken, het is een nummer van voor mijn tijd en werd nogmaals uitgebracht toen ik net geboren was. Zijn jullie er klaar voor?? Hier is ie dan:

Liebster Award

Ik ben door XOCharliece genomineerd voor de Liebster Award. Bedankt voor het nomineren.

De regels zijn:

– Bedank degene die jou heeft genomineerd
– Beantwoord de vragen die degene die jou nomineerde voor jou bedacht heeft
– Nomineer 11 anderen
– Bedenk 11 vragen voor de genomineerden
– Breng de genomineerden ervan op de hoogte dat ze zijn genomineerd

Dit zijn de vragen:

Favo eten? Patat en cheeseburger franse saus van Mells Burger

Hoelang blog je al? Nu een jaar

Rok of een broek? Ik hou van allebei, maar heb toch vaker een spijkerbroek aan.

Beste vrienden? Joost en mijn ouders, mijn kinderen zijn mijn alles

Hou oud ben je? 44

Waar schrijf je het liefst over? Over alles wat mij bezig houdt

Welk land zou je wel eens willen bezoeken? Amerika met mijn zoon

Favo schoenen? zwarte laarzen en mijn uggs, ik vond ze eerst ugly, maar ze zitten zo fijn aan mijn voeten..

Liever in de toekomt kijken of gewoon afwachten? Ik zou wel in de toekomst willen kijken hoor… Soms hoop ik dat ik weet wat er gebeurd.

Welke blogsite lees je het vaakst? Daily cup of blablabla, Morgaine’s passions,

Nooit meer kunnen lopen of nooit meer kunnen zien? Moeilijke vraag, dan maar nooit meer lopen, ik zou het erg vinden om niet al het moois om mij heen te kunnen zien. Maar liever natuurlijk geen van beiden.

 

Wil je deze Tag overnemen? Het staat je vrij, ik nomineer, niemand.. sorry 😉

Je kunt mijn rug op #1

De reden dat ik vorig jaar aan Natasja’s Lifestyle begon is vanwege mijn rug problemen. Ik heb het er al vaak over gehad, dat ik door mijn rug ben gegaan en dat ik twee keer geopereerd ben. Nu wil ik mijn ervaring vanaf het begin eens gaan delen. Waarom? Omdat ik vaak met vragen zat die niet beantwoord werden. Dat ik door artsen niet serieus genomen werd, met alle gevolgen van dien. Wees gerust ik zal er niet elke dag over bloggen, maar ik ga er een keer in de week een item over maken, zodat jij als je een problemen krijgt met je rug, of misschien heb je ze al, met wat minder vragen zit dan ik toen. En je mag mij ook altijd advies vragen. Let wel: ik ben geen arts, en zal dus advies geven op basis van mijn ervaringen.

Als jong meisje hield ik erg van dansen. Ik zat op jazzballet, en was heel erg lenig. Ik trainde elke dag, om mijn spieren soepel te houden, en dat waren ze hoor, de split, de spagaat, benen in mijn nek, je kon het zo gek niet bedenken. Was ik aan het dansen en ging ik door mijn enkel? Dan ging ik gewoon door, bezeten was ik. Het gevoel van vrijheid en geluk kreeg ik door het dansen.

Ik was 12 jaar toen ik last van mijn rug kreeg. Toen ik naar de huisarts ging, zei hij: doe je aan ballet? Toen ik ja knikte, antwoordde hij dat mijn rugklachten kwamen omdat mijn rug zo hol was. En dat terwijl er op ballet zo op getraind werd. Op een röntgenfoto (ja echt waar het was de jaren ’80) werd er een verdraaide wervelkolom vastgesteld. Wat het inhield? Geen idee, nog niet hoor. Maar ik moest naar fysiotherapie, en balletten was eigenlijk geen optie meer voor mij. Mijn rugpijn werd minder, en ik deed ook niet meer aan sport. Natuurlijk danste ik nog wel op mijn kamer of tijdens gym ( kreeg ik weer een bal op mijn kop) maar ik zat niet meer op ballet. Ik was nog steeds erg lenig, en hoefde daar niet veel voor te doen.

Ik heb toen lang niet meer gesport en ben weer op mijn 21e jaar begonnen met fitness. We hadden een gezellig groepje, en deden circuit, dat hield in dat we na een paar minuten weer naar een ander apparaat moesten om oefeningen te doen, het stimuleerde enorm, ik was al snel erg gespierd (dat krijg je als je geen gram teveel aan je lijf hebt, en dat terwijl ik cola, marssen, hamburgers naast mijn gewone eten at). Ik weet nog dat we toen een keer een vet meting hadden en dat mijn vet percentage 18% was, net op het randje. 10 jaar later zat ik op 33% ik bedoel maar. Het was mijn bouw en ik was ook niet heel erg fanatiek aan het fitness, ik geloof 1 of 2 keer in de week.

Fitness heb ik lang volgehouden, totdat ik in 2008 de Wii ontdekte, en met Wii Balance behoorlijk in balans raakte. Hoe dat vertel ik je volgende week!!

Lazy Sunday #26

Oké dit is mijn eerste Nederlandstalige Lazy Sunday. Het is niet dat ik niet van Nederlandstalige muziek hou, maar meerendeel van de Nederlandstalige muziek is mij te hoempapa. Maar deze dus niet. Dit is een liedje waar iedereen wel eens van droomt. Ik heb het ook weleens gedacht, opnieuw beginnen. Maar nu weet ik dat ik in mijn eigen leven ook opnieuw kan beginnen. Het is eigenlijk de langste adem wint! Echt waar!!! Al denk je soms dat je leven een kaartenhuis is die omvalt, dat niets meer blijft staan, dan kan ik je nu vertellen, het leven is als een Tsunami, die huizen verwoest, maar als de fundering blijft staan, kun je het weer opbouwen, en dan kijk je vol trots na je nieuwe zelf opgebouwde huis… Trots ben ik, de storm is gaan liggen, af en toe waait het nog… Maar meestal regent het… Zonnestralen.  Geniet!!!

Foute K-3 en Insta-Porno

De schattige meidengroep, die zoveel jonge kinderen vreugde schenkt is nu de inzet geworden van een propaganda tegen ongezond eten. “Kinderen worden teveel in verleiding gebracht om koek en snoep te eten als hun idolen daar op de verpakking staan.”

Ik ben verbijsterd, echt waar. Ik geef eerlijk toe, hier heeft het Star Wars virus toegeslagen, met als gevolg dat mijn kinderen, een lading Chupa Chups hebben gekocht en gekregen, omdat daar Star Wars op stond en in de verpakking een leuk figuurtje uit Star Wars zat. En natuurlijk wilden ze alle figuurtjes hebben, het liefst in tweevoud, aangezien ik hier twee oké drie Star Wars freaks heb rondlopen. Ik heb er werkelijk aan gedacht om Star Wars maar aan te klagen of was het nou Chupa Chups, tenslotte zijn zij verantwoordelijk voor deze marketing dat mijn kinderen niet anders kunnen dan deze suikerbommen tot zich te nemen. Of zit ik daar fout? Natuurlijk! Tenslotte ben ik toch de opvoeder? De eindverantwoordelijke die bepaalt wat er in het karretje komt. En als ik dan toesta dat mijn kinderen deze lollie’s krijgen, is dat toch mijn verantwoordelijkheid?

De tijden zijn veranderd, in mijn tijd deelde ik nog negerzoenen uit op mijn verjaardag in de klas, ik hield van negerzoenen, en dacht, als ik zachtjes in de chocolade beet, en daarna de zachte vulling op mijn lippen voelde, wauw, als een neger zo zoent, zo zacht en zoet, dan smaakt dat wel naar meer. Maar negerzoenen zijn geen negerzoenen meer, en deze heerlijke traktatie mag je ook al niet meer uitdelen op school, omdat het gezondheidstechnisch niet verantwoord is. Als je nu op school wil uitdelen, heb je eerst een gesprekje met de juf, dan krijg je een lijstje mee van de kinderen die allergisch zijn, of bepaalde etenswaren niet eten, vervolgens moet je van de traktatie een waar kunstwerk maken, want ja de moeder van Dylan doet dat ook. Helaas hebben mijn kinderen de verkeerde moeder getroffen want qua creativiteit mis ik echt een link, ik ben gewoon echt onhandig. Dus mijn kinderen delen ijs uit gewoon uit de ijsdoos, of van die kleine zakjes chips, die ik in een mand gooi, er een paar ballonnen tegen aan plak en trakteren maar. Ja want dat mag opeens wel getrakteerd worden, hoe bijzonder he?

Wat ik ook bijzonder vind is de ophef over Insta-Porno, ik snap het werkelijk niet. Instagram die bij een aanblik van een tepeltje de foto al gelijk rapporteert, hoe kan het dan bestaan dat jonge meisjes met heel hun hebben en houden op Instagram kunnen staan. En hoe komen ze op het idee? In mijn tijd had je geen mobiele telefoon, maar een fototoestel, en als je naakt op een foto wilde, dan moest je naar de fotograaf om het af te drukken, dan bekeek je de foto, en je borg het op, en je zorgde dat ook de negatieven verdwenen. Geen haar op je hoofd die er aan dacht om zo’n foto te dupliceren, en dit uit te delen aan je beste vrienden of vriendinnen. Want is dat niet wat er nu gebeurd? De meiden maken een naakte selfie en op de een of andere manier komt het op Instagram terecht. Hoe dan? Zetten zij het er zelf op? Willen ze meer likes dan Kim Kardashian? Laten ze zich naakt fotograferen door een vriendje en zet die het op Instagram? Of hebben ze een groepsapp en appen ze zelf de foto door en als paps en mams erachter komen, dat hun dochter full naked op social media staat, gaan ze het slachtoffertje spelen?

Misschien wordt het hoogtijd dat we onze eigen verantwoordelijkheden nemen, en we ons niet gek laten maken door de marketing, en dat we ons niet laten betuttelen door de overheid. Als ouder heb je toch zelf de verantwoordelijkheid voor je kinderen. Nee is nee! Al staat K3 met een instagramfoto naakt op de koekjes verpakking

 

Alles gaat voorbij (mijmeringen)

“De wereld draait om zijn as, en bij mijn crematie om de mijne”…Youp van t Hek.

Alles gaat voorbij, alles? Ja alles. Soms wil je het pakken, vasthouden en nooit meer loslaten, maar het is als water, dat sijpelt door tussen je vingers. Waarom? Omdat dat het leven is. Maar kan het niet af en toe iets langzamer, dat de dagen geen 24 uur duren maar 36 uur? Of ga ik dat niet volhouden en lig ik dan 24 uur lang te slapen.

 

Opa heeft mij zoveel geleerd
  
tiener? nou en niets is fijner dan bij opa te liggen
  
opa , Floris, Michiel
 
Toen ik net moeder werd, dacht ik dat babies, lang babies waren. Zo’n heerlijke knuffel waar je uren, dagen, maanden, jaren van kon genieten. De praktijk is anders. Het voeden, badderen, slaapje, het huishouden en het werk maakt dat je de hele dag aan het jongleren bent. “Geniet ervan, ze zijn zo groot, hoorde ik zeggen, terwijl ik tussen mijn hoofd en schouder een telefoon had geklemd, in mijn rechterhand de strijkbout, en mijn ogen gericht waren op mijn kleine peuter, die het nodig vond om in plaats van in zijn potje, in de hoek of plantenbak te plassen, of te poepen, net waar meneer op dat moment behoefte aan had.

Klotsende oksels, lichaam op van de stress. Het dragen van mijn oudste, op de heup, op mijn nek, of gewoon op mijn armen (hij was 10 maanden toen hij kon lopen, maar had een hekel aan lange stukken te lopen, dan kwam hij voor mijn benen staan en riep: dragen, dragen) heeft mij echt wel lichamelijke klachten gegeven, maar ach, alles uit liefde.

Het gaat sneller dan je denkt, en op een dag als vandaag, dat je dan weer hoort dat een icoon overleden is, dan weet je, dat je ouder wordt. Hoe afschuwelijk is het als je straks heel erg oud bent, en iedereen om je heen is weggevallen.

IMG_0655
Opa en Floris twee vrienden
Mijn oudste zoon had zaterdag een voetbaltoernooi, en mijn ouders zouden komen kijken. ’s Ochtends belde mijn moeder dat ze niet konden komen, Opa was niet lekker en had evenwichtsproblemen, wat mijn zoon weer uit evenwicht bracht, hij laat het dan niet zo merken, maar kwam naar mij toe, en zijn lieve snuitje sprak boekdelen, de angst om zijn opa. Maar opa is een taaie, want wat schertste mijn verbazing toen we bij het voetbaltoernooi aankwamen? Daar stonden ze hoor, Opa en Oma, de kou trotserend, om toch naar de kunsten van hun oudste kleinkind te kijken. Je snapt ik schoot vol bij het zien van mijn lieve vader, die zijn stok maar weer uit de mottenballen had gehaald…En tegelijk voelde ik mij schuldig, want o wee als er wat met mijn vadertje gebeurd omdat ie zo nodig naar zijn grote trots moest kijken… had ik hem nu maar niet verteld over het toernooi. Tenslotte wordt hij dit jaar ook al 79 jaar. Terug in de auto schoot ik alsnog vol, tranen rolde over mijn wangen… mijn ouders al zijn ze straks 110 jaar ik kan ze niet missen…Maar ja alles gaat voorbij…Helaas…

 

Lazy Sunday #25

#eenjaar #honderdste

Gisteren is het een jaar geleden dat ik begon met Natasja’s Lifestyle op Facebook, mijn 100e bericht was deze week Failliet! En vandaag mijn 25e Lazy Sunday alweer….

En wat voor Lazy Sunday!! Vandaag een discotopper uit de jaren ’80, zoals ik al eerder schreef, ik ben een jaren ’80 meisje, ik hield van de kleding, het haar, die grote fluoriserende oorbellen in mijn oren, de haarbandjes in mijn haar, lekker getoupeerd, en dan een nep Ray Ban Wayfarer op mijn neus. Nu heb ik al 10 jaar een echte Ray Ban Wayfarer. Het zit heerlijk, blijft goed, en tijdloos, oke, dat vind ik, een ander denkt misschien, komt zij uit de jaren ’80 van de vorige eeuw gekropen of zo. Nou ja ze denken maar.

Terug naar de muziek. In de jaren ’80 ging je naar de disco, en Alexander O’ Neal was de discostamper van die tijd, toch? Mijn Broer draaide deze altijd op zijn kamer. Ik zijn bijna 4 jaar jongere zus, vond de plaat (maxi singel) geweldig. En als mijn broer er niet was, dan pakte ik stiekem uit zijn kamer deze plaat. de 12″inch he? O wat kon ik van deze plaat genieten. En oh wat had ik daar graag in die disco op deze plaat staan dansen. Maar mijn moeder is nog al een zorgelijk type, en vond mij heel lang te jong om uit te gaan. Oké, ik ben een paar keer met Suzan (Morgaine) en nog wat vriendinnen, naar een disco in Naarden geweest, maar dan werden we gebracht om 21:00 uur en werden we om 00:00 uur weer teruggebracht. Net als alles weer begon. Vaak ben ik er niet geweest. En meestal hadden de meiden leuke dingen meegemaakt, als ik er niet bij was. Toen ik 18 jaar was, ging ik ook weleens uit, maar ook niet vaak… Uiteindelijk heb ik het op mijn 26e jaar goed gemaakt, net vrijgezel en flink uit mijn dak gegaan..een leuke, spannende en gezellige tijd.

Geniet van Saturday Love van Charelle en Alexander O’ Neal!

#jaren80 #discotheek #naarden#Nardinc #Charelle #Alexanderoneal #muziek #jong #genieten